چشمه - شعر و داستان

به نام خدا

استاد شاگردان را به یک گردش تفریحی به کوهستان برده بود . بعد از یک پیاده روی طولانی همه

خسته و تشنه در کنار چشمه ای نشستند و تصمیم گرفتند استراحت کنند.

استاد به هر یک از آن ها لیوانی آب داد و از آن ها خواست قبل از نوشیدن آب یک مشت نمک درون

لیوان بریزند . شاگردان هم همین کار را کردند ولی هیچ یک نتوانستند اب را بنوشند چون خیلی شور

بود.

بعد استاد مشتی نمک را داخل چشمه ریخت و از آن ها خواست از آب چشمه بنوشند و همه از آب

گوارای چیمه نوشیدند. استاد پرسید آیا آب چشمه هم شور بود؟ و همه گفتند نه. آب بسیار خوش

طعمی بود.

استاد گفت رنج هایی که در این دنیا برای شما در نظر گرفته شده است نیز همین مشت نمک است

نه کمتر و نه بیشتر . این بستگی به شما دارد که لیوان آب باشید یا چشمه که بتوانید رنج ها را در

خود حل کنید . پس سعی کنید چشمه باشید تا بر رنج ها فائق آیید.

کلمات کلیدی :
¤ مهرنوش| ساعت 1:7 صبح دوشنبه 88/2/7
نوشته های دیگران ( )

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

:: بازدید امروز ::
59
:: بازدید دیروز ::
46
:: کل بازدیدها ::
89927

:: درباره من ::

:: لینک به وبلاگ ::

:: آرشیو ::

:: لینک دوستان من::

:: لوگوی دوستان من::

::وضعیت من در یاهو ::

:: خبرنامه وبلاگ ::

:: موسیقی ::