گفتمش؟

گفتمش بی تو چه باید کرد؟            عکس رخساره ی ماهش را داد

گفتمش همدم شب هایم کو؟             تاری از زلف سیاهش را داد

وقت رفتن همه را می بوسید           به من از دور نگاهش را داد

یادگاری به همه داد و                  به من انتظار سر راهش را داد

*************************************************************************************

عشق واقعی:

بچه ها شوخی شوخی به گنجشک ها سنگ می زنند ولی آنها جدی جدی میمیرند.

       تو شوخی شوخی به من لبخند زدی ولی من جدی جدی عاشقت شدم.

           تو شوخی شوخی فراموشم کردی ولی من جدی جدی برات میمیرم.
*****************************************************************************************************************

 روزی!!!

 

* زرد است که لبریز حقایق شده است تلخ است که با درد موافق شده است شاعر

نشدی وگرنه می فهمیدی پاییز بهاری است که عاشق شده است


*هرگاه که خدا تو را به لبه پرتگاه برد به او اعتماد کن.زیرا یا تورا از پشت می گیرد یا به

تو پرواز کردن را خواهد اموخت


*************************************************************************************************
تومثل:

تو مثل راز پاییزی و من رنگ زمستانم
چگونه دل اسیرت شد قسم به شب نمی دانم
تو مثل شمعدانی ها پر از رازی و زیبایی
و من در پیش چشمان تو مشتی خاک گلدانم
تو دریای ترینی آبی و آرام و بی پایان
و من موج گرفتاری اسیر دست طوفانم
تو مثل آسمانی مهربان و آبی و شفاف
و من در آرزوی قطره های پاک بارانم
نمی دانم چه باید کرد با این روح آشفته
به فریادم برس ای عشق من امشب پریشانم
تو دنیای منی بی انتها و ساکت و سرشار
و من تنها در این دنیای دور از غصه مهمانم
تو مثل مرز احساسی قشنگ و دور و نامعلوم
و من در حسرت دیدار چشمت رو به پایانم
تو مثل مرهمی بر بال بی جان کبوتر
و من هم یک کبوتر تشنه باران درمانم
بمان امشب کنار لحظه های بی قرار من
ببین با تو چه رویایی ست رنگ شوق چشمانم
شبی یک شاخه نیلوفر به دست آبیت دادم
هنوز از عطر دستانت پر از شوق است دستانم
تو فکر خواب گلهایی که یک شب باد ویران کرد
و من خواب ترا می بینم و لبخند پنهانم
تو مثل لحظه ای هستی که باران تازه می گیرد
و من مرغی که از عشقت فقط بی تاب و حیرانم
تو می آیی و من گل می دهم در سایه چشمت
و بعد از تو منم با غصه های قلب سوزانم
تو مثل چشمه اشکی که از یک ابر می بارد
و من تنها ترین نیلوفر رو به گلستانم
شبست و نغمه مهتاب و مرغان سفر کرده
و شاید یک مه کمرنگ از شعری که می خوانم
تمام آرزوهایم زمانی سبز میگردد
که تو یک شب بگویی دوستم داری تو می دانم
غروب آخر شعرم پر از آرامش دریاست
و من امشب قسم خوردم تر ا هرگز نرنجانم
به جان هر چه عاشق توی این دنیای پر غوغاست
قدم بگذار روی کوچه های قلب ویرانم
بدون تو شبی تنها و بی فانوس خواهم مرد
دعا کن بعد دیدار تو باشد وقت پایانم
*************************************************************************************

*در جوانی غصه خوردم هیچ کس یادم نکرد / در قفس ماندم ولی صیاد آزادم

نکرد / آتش عشقت چنان از زندگی سیرم بکرد / آرزوی مرگ کردم مرگ هم یادم

نکرد.

* من منتظرت شدم ولی در نزدی

بر زخم دلم گل معطر نزدی

گفتی که اگر شود می آیم اما

مرد این دل و آخرش به او سر نزدی

* تکیه بر دوست مکن محرم اسرار کسی نیست / ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

* وفای شمع را نازم که بعد از سوختن ...به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد...نه چون انسان که بعد

از رفتن همدم... گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد

گوزن عاشق

گوزن عاشق آهویی شد آهو به او گفت: تو باید مثل من بی شاخ باشی من به تو علاقه ای ندارم

چند روز بعد صیادی قصد صید آهو را داشت گوزن تافهمید جلوی تیر صیاد رفت و تیر به شاخه های گوزن

خورد شاخه هایش شکست ، آهو او را با سری خونی دید و بهش گفت: من دوست ندارم با گوزن زشتی مثل تو ازدواج کنم ،

گوزن زیر لبش گفت : پس مواظب جانت باش که جانی برای فدا کردن ندارم و سپس عاشقانه مرد.

چه آسان

چه زیبا می خوانی شعر هایم را 

و زمان چه آسان میدهد آن را به باد

نه، هرگز نخواهم سرود وداع را ، و تو هم خوب می دانی

بخوان شعرهایم را با فریادترین صداها....

خواب

تو در کنارم بودی ، اما مثل همیشه با من صحبت نمی کردی ،

من خوابیدم تا شاید با تو در خواب چند لحظه ای هم کلام شوم ، اما!!!

امان از روزگار، هنگامی که چشمانم را گشودم دیگر خودت را هم نتوانستم ببینم.

عقایدتان بر رفتارهای تان تاثیر می‌گذارند پس اگر از زندگی تان راضی نیستید و احساس می‌کنید به آنچه می‌خواهید دست نیافته اید باید باورهای خود را تغییر دهید

 ***************************************************************************************************************************************

آنچه که هستی هدیه خداوند به توست و آنچه که می شوی هدیه تو به خداوند ، پس بی نظیر باش

 ***************************************************************************************************************************************

آیا می‌دانید بزرگترین دشمن شما در این دنیا کیست؟ بزرگترین دشمن شما،‌ همان ذهنتان است. افکار منفی در سر پروراندن، فکر و ذهن ما را به دشمن شماره یک ما تبدیل می‌کند. (باربارا دی آنجلیس)

 ***************************************************************************************************************************************

شما آنچه را که می بینید باور نمی کنید بلکه آن چیزی را می بینید که قبلا به عنوان یک باور انتخاب کرده اید. (برایان تریسی)

**************************************************************************************************************************************** 

بزرگ ترین خطری که کیفیت زندگی ما را نابود می‌کند، افکار و باورهای مخرب است. (آنتونی رابینز)

**************************************************************************************************************************************** 

هر چه را که ما بخواهیم همان چیز، خواهان ماست و هر چه مطلوب ما باشد همان چیز طالب ماست. (وین دایر)

 ***************************************************************************************************************************************

به هر چیزی که می اندیشید،‌ایمان بیاورید و اگر با اطمینان انتظارش را بکشید، مطمئنا به آن دست می‌یابید. (استایوسکی)

**************************************************************************************************************************************** 

افکار و رویاهایتان تصاویری هستند از کتابی که روحتان درباره شما می‌نوسید.

********************************************************************

یادمه که همیشه میگفتی :*

برو من همیشه پشتت هستم ، ولی هیچ وقت فکر اون خنجر

 که پشتت قایم کرده بودی رو نمیکردم . . .

اگر باغ  نگاهم پر ز خار است ، گلم تاراج دست روزگار است *

به چشمانت قسم ، با بودن تو ، زمستانی ترین روزم بهار است . . .

بر ما سالی گذشت و بر زمین گردشی و بر روزگار حکایتی ... *

امید آنکه آن کهنه رفته باشد به نیکوئی و این نو آید به شادی

 قسمت این بود که من با تو معاصر باشم *

تا در این قصه ی پر حادثه حاضر باشم

تو پری باشی و تا آنسوی دریا بروی

من به سودای تو یک مرغ مهاجر باشم

یاد من کردی ولی روزی که دیگر دیر بود *
مهربان گشتی ولی مهر تو بی تاثیر بود
آمدی اما جوانی رفته بود از دست من
عمرم آخر شد ز بس در این سفر تاخیر بود

نگو بار گران بودیم و رفتیم *
نگو نا مهربان بودیم و رفتیم
نگو اینها دلیل محکمی نیست
بگو با دیگران بودیم و رفتیم

گلی از شاخه اگر می چینیم *
برگ برگش نکنیم
و به بادش ندهیم
لا اقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن را
هی بخواهیم و ببوییم و معطر بشویم
شاید از باغچه کوچک اندیشه مان گل روید

دل تو مثل دلم این همه دل تنگ که نیست*

به خدا جنس دلم مثل دلت سنگ که نیست

همه حرفات پر کذب و پر نیرنگ و فریب

عشق من مثل تو و عشق تو بیرنگ که نیست

تنم این جاست , همه فکر و خیالم پیش تو

تو که آرومی آخه ,تو دل تو جنگ که نیست

وقتی رفتی , واسه من حتی دلت تنگ نشد

خونه ی عشقو شناختن , کار هر سنگ که نیست

شب که می رسد به خودم وعده می دهم *

که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت...

صبح که فرا می رسد و نمی توانم بگویم

رسیدن شب را بهانه میکنم...

و باز شب می رسد و صبحی دیگر...

و من هیچ وقت نمی توانم حقیقت را به تو بگویم...

بگذار میان شب و روز باقی بماند که

چه قدر..
دوستت دارم...

زن وشوهر جوانی سوار برموتورسیکلت در دل شب می راندند.
انها از صمیم قلب یکدیگر را دوست داشتند.
زن جوان: یواشتر برو من می ترسم
مرد جوان: نه ، اینجوری خیلی بهتره!
زن جوان: خواهش می کنم ، من خیلی میترسم
مردجوان: خوب، اما اول باید بگی دوستم داری
زن جوان: دوستت دارم ، حالامی شه یواشتر برونی
مرد جوان: مرا محکم بگیر
زن جوان: خوب، حالا می شه یواشتر برونی؟
مرد جوان: باشه ، به شرط این که کلاه کاسکت مرا برداری و روی
سرت بذاری، اخه نمی تونم راحت برونم، اذیتم می کنه
روز بعد روزنامه ها نوشتند
برخورد یک موتورسیکلت با ساختمانی حادثه آفرید.در این سانحه
که بدلیل بریدن ترمز موتور سیکلت رخ داد،
یکی از دو سرنشین زنده ماند و دیگری در گذشت
مرد جوان از خالی شدن ترمز آگاهی یافته بود پس بدون این که زن
جوان را مطلع کند با ترفندی کلاه کاسکت خود را بر سر او گذاشت
و خواست برای آخرین بار دوستت دارم را از زبان او بشنود و خودش
رفت تا او زنده بماند
و این است عشق واقعی. عشقی زیبا